با رفتن برف، این برفتن مرت!...
مرد بهمن، که اگر بفهمند!...
چشم به دختر بارفتن دارد و...
...برف بر تن من، مانده هنوز!...
چشمش چکه میکند و فرومیافتد چشم به کف...
به برف، به گل...
به خاک...
تا به کف کفش رفتن!...
میروفم برف شانهام را، و سوزنهای کاج را...
میلغزند و...
میچرخند...
نه برفتار برگ و برف!...
که به ثانیه شمار عجول!...
و میافتند...
و حبهای که فرو میسرد به سردی!...
از گردن به میانگه دو کتف!... آب حبهی برف...
و زیر پا... پررق پررق و قورروپ و قررپ!...
درباره این سایت