" زندگی این است که بمیرید ولی فائق باشید و مردن این است که زنده باشید ولی تو سری خور! " (نهج البلاغه)
اساسا روح که بزرگ شد تن به زحمت می افتد ، وقتی روح بزرگ شد جسم و تن چاره ای ندارد جز آنکه دنبال روح بیاید به زحمت بیفتد و ناراحت شود اما روح کوچک به دنبل خواهش های تن می رود و هر چه را که تن فرمان بدهد اطاعت می کند ،روح کوچک به دنبال لقمه ای برای بدن می رود اگر چه از راه دیوزگی ، تملق و چاپلوسی باشد !
آن تنی که در زیر سم اسبان قرار می یرد جریمه روح بزرگ
در راه شاماز سخنان آن حضرت علیه السّلام است هنگامیکه تصمیم حرکت بشام گرفته (چون در نخیله که اسم موضعى است در بیرون کوفه براى جنگ با معاویه، پاى مبارک در رکاب نهاد، این دعاء را که براى مسافرت و سپردن خواسته و خانواده به پناه خدا بهترین دعاء است خواند: بار خدایا از مشقّت سفر و اندوه بازگشتن (که بر اثر مرگ کسان یا تلف شدن مال پیش آید) و بدى نگاه کردن (مردم) در اهل و مال و فرزند بتو پناه مى برم ، بار خدایا تو در سفر همراه و در خانواده جانشین منى و
درباره این سایت