به آنها که از مرگ نهراسیدند
شنیدم که کشتی به دریایِ ژرف،
چو آزرده از خشمِ توفان شود،
چو بر چهرِ دریایِ نیلوفری،
شکنها و چینها نمایان شود،
برآید زِ هر سوی موجی چو کوه
که شاید زِ کشتی شکست آورد
گُشاید زِ هر گوشه گردابِ کام
که شاید شکاری بهدست آوَرَد؛
بپیچد چو زرّینهمار آذرخش
دَمی روشنایی زَنَد آب را
خروشنده تندر بدزدد زِ بیم،
زِ دلها توان و زِ تن تاب را؛
زِ دل برکشد هر کسی نالهای
برآید زِ هر گوشه فریادها
بیامیزد ان
درباره این سایت