یغیروا ما بانفسهم

بزرگ شدن را اگر در عالم نسبیت بخواهیم تعریف کنیم
بسته به فرد، زمان و مکان معنای متفاوتی خواهد گرفت...
در این روزهای من احتمالا معنی اش می‌شود که بفهمم برای خانه تکانی نبااااااااااید همه خانه همزمان تکانده شود...
می‌شود ذره ذره حانه تکانی کرد و در بخش‌های دیگر آب از آب تکان نخورد... 
میشود اگر لابتدیل لخلق الله را به حکم یغیروا ما بانفسهم دگروکون شود...
لکن شما برای رویداد جمله قبل دعا بفرمایید

می‌گفت "اینجور نباش. همین تسنیم را ببین، هر کاری بگویی می‌کند، تمام کارها با اوست. آب بخواهم تسنیم، غذا بخواهم تسنیم، لباس بخواهم تسنیم، خسته باشم تسنیم، کار داشته باشم تسنیم، کانه فرشته. ولی، ولی، ولی، زبانش تند و تیز است، کانه نیش مار! حرفش را می‌زند، دست خودش هم نیست. باید حرفش را بزند، حالا اینکه حرفش قلبت را سوراخ می‌کند حرف دیگریست." با ملایمت حرف می‌زد و اثری از شماتت در حرف‌هایش نبود. گویی یک فرشته‌ی تندخو را پذیرفته باشد.
و من فکر

اگر می خواهید از خودتان باقیات الصالحاتی به جا گذاشته و مردم را دعاگوی خویش قرار دهید؛ برای انحلال شورای شهر مثلا اسلامی بابل قدم بردارید و در این کار خیر سهیم باشید.
بعد از افتضاح اخلاقی شورا که نام دارالمومنین و دیار نخبگان و علما و شهدا و خیّران را در سطح جهان، بدنام نمود، چهار عضو شورا از سمت خود استعفا دادند، احکام قضایی چند عضو دیگر نیز صادر شده و فعلاً لِنگ در هوا هستند. یک عضو دیگر هم که معرّف حضورتان است از بدو خلقت آدم ابوالبشر تا کن

مناظره حضرت آقا امام صادق علیه السلام با ابو حنیفه در مورد بطلان قیاس
شیخ مفید رضوان الله علیه روایت کرده است:
محمد بن عبید، عن حماد، عن محمد بن مسلم قال: دخل أبو حنیفة على أبی عبد الله علیه السلام فقال له: إنی رأیت ابنك موسى یصلی والناس یمرون بین یدیه فلا ینهاهم، وفیه ما فیه فقال أبو عبد الله علیه السلام: ادع لی موسى، فلما جاءه قال: یا بنی إن أبا حنیفة یذكر أنك تصلی والناس یمرون بین یدیك فلا تنهاهم، قال: نعم یا أبه إن الذی كنت اصلی له كان أقرب إ

عنوان بحثمان انتخابات، تبلیغات و نتیجه است. تنها فرصتی که داریم تا روز جمعه است و راجع به این موضوع مهم هم صحبت کنیم.ان شاءالله روز جمعه 2 اسفند برای ما احسن الاحوال باشد وبهترن مقدرات برای مملکت وشهر ما رقم بخورد.
ان آیه را همه شنیدیم اما هیچ توجهی به آن نکردیم ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم. خداوند سرنوشت قومی را عوض نمی کند مگر اینکه آنها خودشان را تغییر بدهند.
این آیه موضوعش انتخاب است در این آیه سه تفکر وجود دارد:
تفکراول ای�

توهم و توسعه
در باب ابتلا به اقسام" خودشیفتگی"ها و گرفتاری مردم به توهم دانایی و دینداری وتوانایی و....که سرطان جامعوی  محسوب می شود و باعث افت حرکت درست جامعه در مسیر توسعه ی همه جانبه می گردد.
دو نکته برایم حایز اهمیت است نخست نحوه ی دچارشدن به بیماری ویا "ادله ی ابتلا به سرطان".
و سپس درمان بیماری یا راه های برون رفت از "بحران توهم".
در آسیب دیدن جامعه سالم به آفت توهم چند مولفه قابل بررسی است
ابتدا سلامت آموزه ها وسپس روش کارکرد ناشران ومجریا�

نمی‌دانم از کجایش شروع کنم، همیشه شروع هر کاری برایم رنج‌آورترین مرحله‌اش بوده است‌. همین که شروع، شروع شود دیگر می‌توانم بدون توقف تخته ‌گاز پیش بروم. شروع سال ۹۸ برایم از آن شروع‌هایی که می‌خواهم نبود. شروعی پر از رنج تنهایی و تلخی نامهربانی‌ها بود‌. آن روزها رنگ تنهایی برایم به رنگ این روزها نبود، معنایش از این روزها فرسخ‌ها دورتر بود. چه می‌گویم؟ می‌بینی هنوز در همان نقطه‌ی شروع مانده‌ام و با این خزعبل‌گویی‌ها می‌خواهم از زی�